วันอังคารที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2561

NC KOOKMIN HE or HIM pt.7

นายจะไปไหน



“แต่งตัวน่ะ.. เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ”
จองกุกตอบอย่างรีบร้อน



“นายจะไปแต่งตัว.. ทั้งๆที่ไอ้นั่นมันเป็นอย่างงั้นน่ะเหรอ


จองกุกไม่ใช่พระอิฐพระปูน  การกระทำทุกอย่างของจีมินมันส่งผลให้อารมณ์เขาตื่นเต็มที่อย่างไม่ได้ตั้งใจ

ผิวน้ำนมเลื่อนมือเล็กค่อยๆลูบไปมาที่หน้าอกกว้างของจองกุกจนร่างสูงขนลุกซู่ตามสัมผัสที่จีมินกำลังหยอกกับเขา  นิ้วขาวกรีดกรายต่ำลงไปเล่นกับกล้ามหน้าท้องลอนของจองกุกอย่างซุกซน 

จองกุกตัวเกร็งทำอะไรไม่ถูก ใจเต้นตุบตับเพราะรู้ถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น  จีมินค่อยๆเขยิบตัวลงมาจากเตียงที่ตัวเองนั่งลงมาคุกเข่าต่อหน้าชายหนุ่มอย่างช่ำชอง  ร่างเล็กค่อยๆแกะมือของจองกุกที่กำผ้าเช็ดตัวผืนหนาที่ปิดของสำคัญของชายหนุ่มออก



พรึ่บ!
สิ่งสุดท้ายที่ปิดบังชายหนุ่มเอาไว้ตอนนี้ได้ร่วงลงสู่พื้น แก่นกายสีเนื้อเข้มชูชันขึ้นราวกับกำลังทักทายจีมินอย่างก้าวร้าว



จองกุก..
จีมินพูดเบาๆพร้อมกับเอื้อมมือไปกำรอบเอ็นร้อนก่อนจะค่อยๆรูดหนังหุ้มลงจนสุด น้ำสีใสเยิ้มไหลย้อนลงมาตามแรงโน้มถ่วงจนชโลมให้ทั้งหัวของร่างสูงชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นตามธรรมชาติของมนุษย์



“จีมิน.. แน่ใจเหรอ”
จองกุกถามจีมินแต่สะโพกเขากลับขยับเข้าออกช้าๆในมือนุ่มของร่างเล็กที่กำลังคุกเข่าต่อหน้าเขาอยู่



ชู่ว..
จีมินทำเสียงเป็นสัญญาณให้ชายหนุ่มเงียบ



เก็บเสียงไว้ครางดีกว่านะ



พูดจบจีมินก็แลบลิ้นสีชมพูแตะลงไปที่ส่วนหัวทันที ลิ้นเล็กเลียไปรอบๆหัวบานก่อนจะเอาปากครอบเข้าไปเพียงแค่ส่วนหัวเท่านั้น น้ำลายร้อนที่ชุ่มไปทั้งปากผสมกับน้ำสีใสจากแก่นกายของคนร่างสูงจนจองกุกรู้สึกอุ่นจนน่าประหลาดใจ

จีมินผละออกมาจากหัวแดงของร่างหนาก่อนจะใช้ฟันขาวงับไปที่หัวหยักเบาๆจนจองกุกเผลอครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว



“ซี๊ดดส์.. จีมิน เราเสียว”
จองกุกย่อเข่าลงก่อนจะพยายามดันแท่งร้อนของตัวเองเข้าไปในปากจีมินอีกครั้ง



“อ่ะๆ.. เดี๋ยวดิ”
จีมินเอามือขาวกำที่กลางแก่นกายก่อนจะรูดรั้งไปมาอย่างชำนาญมือ ปากชมพูเลียลากยาวไปตามความยาวของลำแท่งคนร่างสูงจนมันชุ่มไปด้วยน้ำลายของเขาซะหมด

จองกุกเขยิบถอยหลังนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะอ่านหนังสือก่อนจีมินจะคลานตามมาแล้วไปซุกซนกับส่วนล่างของเขาอีกครั้ง ขาแกร่งอ้ากว้างขึ้นเพื่อให้จีมินสะดวกกับการทำกิจกรรมมากขึ้น จีมินรูดรั้งแก่นกายของร่างสูงสองสามรอบก่อนจะครอบปากเล็กลงไปอมหมดทั้งลำทันที




โอยย...ซี้ดดส์
จองกุกสูดปากเพื่อระบายความเสียว โพรงในปากของจีมินรัดแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ กระพุ้งแก้มอุ่นสองข้างของคนร่างบางบีบรัดแก่นกายของเขาอย่างชำนาญ



“อื้มม...”
จองกุกเอื้อมมือหนาไปกำผมสีบลอนด์พลางกดหัวของจีมินเพื่อให้ร่างเล็กขยับเข้าออกได้ตามใจเขา หัวบานเสียดสีกับในปากของจีมินอย่างเพลิดเพลิน



ปังๆ!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะร่วมรักของทั้งสองอย่างไม่รู้เวลา



“นักเรียนครับ อยู่ในห้องรึเปล่า!”
เสียงชายสูงอายุดังขึ้นที่หน้าประตูห้องอย่างไม่รู้มารยาท



“อะไรวะ..”
จองกุกหัวเสียทันทีที่ถูกขัด เขาบ่นเบาๆอยู่บนเก้าอี้โดยมีจีมินที่หยุดกิจกรรมไปเพราะเขาก็ตกใจเช่นกัน
จองกุกเดินตัวเปลือยไปหยุดอยู่ที่ตาแมวหน้าประตูห้อง เขาส่องมันดูจนพบว่าเป็นยามของหอนี่เอง



“มีอะไรครับลุง”
บทสนทนาอย่างไม่เป็นใจนักถูกตอบกลับให้คนสูงวัยอย่างไม่พอใจ



“มีคนโทรมาแจ้งว่าห้องนักศึกษาเสียงดังนะครับ ดึกแล้ว ทำอะไรเกรงใจคนอื่นด้วย”



“เสียงดังอะไร--- ฮึก!”
ยังไม่ทันจะตอบจบประโยคจีมินก็เดินมาที่หลังของคนร่างสูงก่อนจะเอื้อมมือไปเล่นกันแก่นกายของเขาอีกครั้ง เสียงหัวเราะคิกคักดักขึ้นอยู่ข้างๆหูคนร่างสูง 

จองกุกหลับตาพริ้มอย่างไม่รู้ตัว นิ้วชี้ร่างเล็กเล่นวนส่วนหัวจนเขาแทบจะยืนรอเพื่อให้เสร็จตรงนี้เลยก็ยังได้



“อะไรนะครับ”
เสียงยามน่ารำคาญดังขึ้นอีกรอบ



“ผ.. ผมจะระวังครับ”
ตอบเสร็จจองกุกก็ดึงมือจีมินออกจากแท่งร้อนเขาทันที



“แกล้งกันแบบนี้ใช่มั้ย หืม?”
จองกุกหันมามองหน้าคนร่างเล็กที่ยืนเปลือยอยู่หน้าเขา



งั้นต้องเล่นแรงซะแล้ว เด็กมันจะได้ไม่ดื้อ”
พูดจบจองกุกก็อุ้มจีมินขึ้นมาไว้ในวงแขนแกร่ง เขาโยนจีมินลงที่เตียงนุ่มก่อนจะขึ้นคร่อมคนผิวสีน้ำนมทันที



มาทำให้มันเสร็จๆกันดีกว่า
พูดจบจองกุกก็ชักแก่นกายของเขาสองสามทีก่อนจะจับมันไปแตะที่ริมฝีปากจีมิน คนตัวเล็กรู้งาน เขาเลียวนไปรอบๆหัวที่เริ่มแห้งอีกครั้งเพราะมีคนมาขัดเมื่อกี้

จีมินครอบปากอุ่นไปที่ส่วนหัวแต่จองกุกกลับดันแท่งร้อนของเขาจนเข้าไปสุดลำทันที สะโพกแกร่งเขยิบเข้าออกปากจีมินตามอำเภอใจจนจีมินเริ่มสำลัก



“อื้อ!!”
มือเล็กตีไปที่หน้าท้องของจองกุก  น้ำตาใสๆคลอบริเวณรอบดวงตาเพราะเขารู้สึกจะอ้วก



กระแทกเข้ามาแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ
จีมินเช็ดน้ำลายตามคางตัวเองก่อนจะลุกขึ้นมาแล้วผลักอีกฝ่ายให้นอนลงไปบ้าง



“ทำเป็นเก่งไปได้  เดี๋ยวจะทำให้ดูว่าของจริงเค้าเล่นกันยังไง
จีมินเลียไปที่หัวนมสีเข้มของชายหนุ่มก่อนจะงับเบาๆจนจองกุกร้องซี้ด  ลิ้นเล็กลากยาวลงมาตามท้องลอนจนมาหยุดที่แท่งร้อนที่กำลังตั้งเด่นอยู่ 



ไม่รอช้าจีมินใช้มือขยี้ส่วนหัวแข็งของจองกุกอย่างว่องไวจนจองกุกครางตามแทบไม่ทัน ปากอุ่นครอบลงไปจนมิดลำก่อนจะขยับขึ้นลงทำให้จองกุกเสียงจนหน้าท้องเกร็งเป็นกล้ามเห็นชัดขึ้น 

อารมณ์ที่อดเอาไว้เริ่มจะคุมไม่อยู่  จีมินผละปากออกมาก่อนจะชักให้คนตัวสูงด้วยความเร็วจนจองกุกร้อนครางเสียงดัง  ลิ้นเล็กเลียวนรอบหัวพร้อมๆกับมือบางที่ชักแก่นกายขึ้นลงอย่างว่องไว  จีมินใช้ปากนุ่มของเขาเสียดสีไปกับส่วนหัวของจองกุกอย่างรู้ใจชายหนุ่ม 



“โอยย..



อืมม..”



โอ้ยย ซี้ดด .. จะไม่ไหวแล้ว
เมื่อจีมินรู้ว่าเวลาใกล้มาถึง  ร่างบางก็รีบเร่งจังหวะของตัวเองให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะให้จองกุกไปถึงฝั่ง



ซี้ดดด!.. เราจะออกแล้ว



อื้อ..”



อา...อ๊าาา!!



“อึก!”



น้ำรักปะทุออกมาจากแก่นกายของจองกุก  ร่างสูงกระตุกเข้าไปในปากร่างบางสองสามทีก่อนกลิ่นคาวจะคละคลุ้งเต็มไปทั่วโพรงปากของจีมิน น้ำสีขาวขุ่นออกมาเยอะเสียจนมันเลอะมุมปากของจีมินออกอย่างห้ามไม่ได้  จีมินหลับตากลืนอึกใหญ่ลงคอก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

เสียงหอบเหนื่อยของจองกุกดังรวยรินอยู่บนเตียงดังลั่นห้องจนเขาเกรงว่ายามจะมาอีกครั้ง  จีมินหยิบผ้าขนหนูสีขาวมาเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อออกจากผิวเนียนก่อนจะขึ้นเตียงไปนั่งข้างๆจองกุก 



ตอนนี้เราเสมอกันแล้วนะแทฮยอง

NC VKOOK HE or HIM pt.7


เข็มขัดถูกปลดออกด้วยมือของแทฮยองเองก่อนจะยืนพิงเข้ากับประตูห้องน้ำสุดหรูสีน้ำตาลเข้มพลางกดไหล่อีกคนให้อยู่ในท่านั่งชันเข่า


ทะ..แทฮยอง
จองกุกที่เริ่มจะมีสติขึ้นมาบ้าง แต่ก็สู้แรงคนที่มีสติครบทุกอย่างแบบแทฮยองไม่ได้หรอก


ช่วยเราหน่อย...เถอะนะ
คนผิวน้ำผึ้งพูดขึ้นพลางคว้ามือของอีกคนมาสัมผัสเข้าที่ลำกายใหญ่ภายใต้กางเกงตัวหนาที่กำลังอยากจะออกมากข้างนอกเต็มที


อึก
น้ำลายอึกใหญ่ถูกกลืนลงคอจองกุกอย่างยากลำบาก หัวใจที่แทบจะระเบิดออกมานี่มันหมายความยังไงกันแน่นะ


สิ่งที่แทฮยองขอให้เขาทำ จองกุกรู้ดีว่ามันคืออะไร แต่มันถูกแล้วหรอ การที่แทฮยองมาขอให้เขาทำแบบนี้ สิ่งที่มันเกินคำว่าเพื่อน...


ไวกว่าความคิดจองกุกจับเข้าที่ขอบกางเกงตัวหนาของแทฮยองพลางใช้แรงดึงเพียงเล็กน้อยก็เผยให้เห็นบ๊อกเซอร์ตัวบางสีดำแสนเรียบง่าย


เร็วหน่อยจองกุก
แทฮยองเชิดหน้าขึ้นพร้อมกับปล่อยลมหายใจที่แรงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาขยำเข้าที่กลุ่มผมสีดำเข้มของจองกุก ไม่รู้ว่าอารมณ์และใบหน้าที่เริ่มร้อนผ่าวนี่เพราะเป็นจองกุก ที่อยู่ใกล้กับตัวตนเขาแบบนี้ หรือเพราะเพราะท่าทางแสนไร้เดียงสาของจองกุกกันแน่


จองกุกพยักหน้าเบาๆก่อนจะล้วงมือเข้าไปภายในบ็อกเซอร์สีดำเผื่อสัมผัสกับแท่งอุ่นร้อนที่ตื่นตัวพร้อมปลดปล่อยเต็มที พลางเอาลำกายใหญ่ของแทฮยองออกมาด้านอกมือขาวจับเข้าที่แท่งร้อนด้วยท่าทางเทอะทะ


มะ...มัน..ยะ...ใหญ่


อ่าห์...จองกุก..ระ..เร็วๆสิ


ดวงตากลมโตยังคงจดจ้องไปที่ลำกายที่ขยายตัวจนขนาดเต็มฝ่ามือของเขาจองกุกค่อยๆจับมันด้วยความระมัดระวังก่อนจะชักรูดขึ้นลงอย่างช้าๆ


ระ..เร็วหน่อยจองกุก


จองกุกพยายามปรับความเร็วให้มากขึ้นตามที่อีกคนขอ แต่ก็ยังไม่ทันใจของเจ้าตัวสักเท่าไหร่


จองกุก...”


ยะ...ยังไม่เร็วพอหรอ..”
จองกุกแหงนหน้าขึ้นมองใบหน้าคนผิวสีน้ำผึ้งแทนใบหน้าสีแดงระเรื่อที่กำลังแสดงอาการออกมาอย่างชัดเจน เหงื่อที่ผุดขึ้นบริเวณลำคอสีสวยและไหปลาร้าที่นูนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ปฎิเสธไม่ได้เลยจริงๆว่ามันทำให้แทฮยองมีสเน่ห์ขึ้นมาอีกหลายระดับ


ใช้ปากส..สิ


ตะ..แต่--”


ไม่ทันที่จองกุกจะพูดจบแทฮยองจับท้ายทอยเอาไว้ก่อนสวนลำกายใหญ่เข้าโพรงปากอุ่นของอีกคน


อื้อ!”
จองกุกเบิกตากว้างด้วยความตกใจ สิ่งที่แทฮยองสวนเข้ามาในโพรงปากของเขามันคับแน่นไปหมด มือหนาของแทฮยองยังคงจับท้ายทอยของเขาไว้ตามเดิมและสวนลำกายเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆ

อั่ก!”
จองกุกตีเข้าที่ต้นขาของแทฮยองด้วยแรงทั้งหมดที่มีก็ว่าได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆที่แทฮยองจะขยับลำกายเข้าออกเร็วขนาดนี้


เร็วสิจองกุก ..เราทรมาน


จองกุกถูกปล่อยให้เป็นอิสระจากแทฮยองก่อนจะจัดท่านั่งให้ดีพลางครอบโพรงปากอุ่นเข้ากับลำกายใหญ่ด้วยท่าทางเทอะทะตามเดิมเขาพยายามที่จะห่อปากให้พอดีเข้ากับตัวตนของแทฮยองด้วยความยากลำบาก


จองกุกโยกหัวเข้าจนสุดด้ามและออกจนสุดปลายก่อนจะใช้ลิ้นเลียวนบริเวณส่วนปลายหัวที่เริมจะมีน้ำสีขุ่นขาวออกมาเล็กน้อยก่อนจะใช้ฟันกระต่ายของตัวเองขบเบาๆ


อ่าห์!”
แทฮยองเชิดหน้าขึ้นพลางขยุ้มกลุ่มผมสีนิลของจองกุกแน่นขึ้นแล้วสวนลำกายเข้ามาซ้ำๆจนอีกคนแทบจะสำลัก


จนสุดท้ายแทฮยองก็ถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ในครั้งนี้น้ำสีขาวขุ่นถูกอัดฉีดเข้าในโพรงปากอุ่นของจองกุกจนล้นออกมานอกปากเล็กเป็นกระจับ ทำให้จองกุกกกชืนมันลงไปอย่างปฏิเสธไม่ได้ แทฮยองก้มหน้าลงมองมองใบหน้าน่ารักของอีกคนที่ขอบปากยังคงมีน้ำสีขาวเลอะอยู่ก่อนจะเปลี่ยนจากมือที่กำลังขยุ้มกลุ่มผมหนาของจองกุกเป็นลูบหัวของอีกคนเบาๆ


ขอบคุณนะจองกุก และก็...ขอโทษ..”

จองกุกเลือกที่ไม่พูดอะไรก่อนจะยันตัวเองให้ลุกขึ้นยืน



แต่งตัวให้ดีเถอะ เราจะออกไปข้างนอก